Lübnan Türkmenlerinin Türkiye ile ilk teması nasıl oldu?

Şerife Beyza Satılmaz / QHA ANKARA

2018 yılında Akkar’da milletvekili adayı olan Lübnan Türkmeni ve Ankara Üniversitesi Uluslararası İlişkiler bölümü mezunu Gülay Elassaad Kırım Haber Ajansına (QHA) önemli açıklamalarda bulundu.

“TÜRKMENLERİ BULDUK”

Elassaad, Lübnan Türkmenlerinin Türkiye ile ilk temasını şu cümlelerle anlattı:

Türkiye Cumhuriyeti’nin Büyükelçiliği bizi arıyordu ama ulaşamıyordu. Babam benim askerdi ve 1989 yılında tesadüfen Büyükelçiliğin yakınlarında bayram öncesi mayın keşfinde görevliydi. Babamlar Türkmence konuşurken buna bir Büyükelçilik çalışanı birinci katip şahit oluyor. Katip, babamlara ‘Kim Türkmence konuştu?’ diye soruyor. Babamlarda 'biz' yanıtını veriyor. Katip, hemen dönemin Büyükelçisi İbrahim Feyzi Dicleli’ye giderek 'Türkmenleri bulduk’ diyor. Büyükelçi ise ağlayarak dışarı çıkmış, sarılmışlar, oradaki komutandan izin alarak babamları yemeğe çağırmış. Sonra da Türkmenler köye davet ettiler. Şu an Feyzi Bey rahmetli oldu.  Köyümüze ilk gelen Türk Büyükelçiydi. Sanki unutmuşuz, kaybetmişiz ve geri bulundu gibi bir manevi hava hakimdi. O zamandan beri Lübnan yönetimi bizi daha fazla ciddiye almaya başladı ve Türkmenler olarak belirgin bir toplum olmaya başladık. Türkiye ile iletişime geçmemiz bu noktada Lübnan’ın dikkatini çekti. Hatta babamı birkaç kez hapse attılar. Babam askerdi ve Türk Büyükelçiliğine gitmesi onları rahatsız etmişti. Babam ise ‘Benim annem Türkiye, babam ise Lübnan. Biz bu ilişkiden Lübnan’ın yararlanmasını istiyoruz, kötülüğünü değil’ diyor.”  

Ayrıca Elassaad, 1989’dan bugüne her Büyükelçi değiştiğinde Türkmenleri ziyarete geldiklerini belirterek “Hatta Türkiye’den herhangi bir grup Lübnan’a geldiğinde mutlaka bizi de ziyaret ediyor.” dedi.

AKKAR’IN İLK KADIN MİLLETVEKİLİ ADAYLARI

Gülay Elassaad, aynı zamanda Lübnan’ın Akkar bölgesindeki ilk kadın milletvekili adaylarından ve o süreci şöyle anlatıyor: 

Milletvekili adayı olduğumda yıl 2018’di. O dönem Lübnan’da yeni bir sisteme geçilmişti. 2018’e kadar Akkar’da hiç kadın milletvekili olmamıştı. Biz yedi kadın bir araya gelerek bir liste oluşturduk. Milletvekilliğine başvurduk. Bu ilk defa olan bir şeydi. Biz kadınları meclise kabul etmeleri noktasında bir protesto da diyebiliriz. Çok çok yeniydi ve hemen tabiî insanlar bunu kabul etmedi. Çünkü biz Lübnan’da etnik ve mezhepsel şekilde aday olabiliyoruz. Lübnan’da çok büyük paralarla milletvekili olunuyor ve biz bununla baş edemedik.

“LÜBNAN SİYASETİNDE ETKİN OLABİLMESİ GENİŞ BİR MESELE”

QHA muhabirinin Türkmenlerin siyasette nasıl etkin olabileceği sorusuna Elassaad, “Türkmenlerin Lübnan siyasetinde etkin olabilmesi geniş bir mesele. Lübnan Türkmenlerinin 30 bin civarında olduğu söylense de daha fazla olduğumuza inanıyorum. Ayrıca Lübnan Türkmenleri tek bir yerde yaşıyor değil ve her bölgeden ayrı milletvekili çıkması gerekiyor. Bizim belli bir parti başkanıyla iletişime geçerek ayrı ayrı bölgelerde sana istediğin listede oy vereceğiz ancak bize belli bir bölgede milletvekili vereceksin şeklinde genel bir çözüm sunabiliriz ama Türkmenler içinde siyasi görüş birliği yok. Ki, zaten bu da çok demokratik bir durum.” yanıtını verdi.

Lübnan’daki okullarda Türkçe dilinde eğitim alamamalarını büyük bir eksiklik olarak değerlendiren Elassaad, “Sadece ayrı bir sınıf olursa mümkün olabiliyor. Biz istiyoruz ki, Türkçe ile eğitim öğretim yapabilelim.” dedi.

Lübnan’daki güncel durumun Türkmenlere yansımasını ise “Türkmen köylerine İsrail’in direkt  bir bombardımanı yok ama yakınlarında durum çok kötü. 5 Türkmen köyünün bulunduğu Beka şu an çok zor durumda, bombalama altında, gerçekten yardıma ihtiyaçları var. İsrail hiç ayırt etmeden bombalıyor.” şeklinde değerlendirdi.

“EĞER BOMBALAMALAR BİZE ULAŞIRSA BİZ TÜRKMENLERİ UNUTMASINLAR, BİZDEN VAZGEÇMESİNLER”

Gülay Elassaad’ın Türk dünyasına çağrısı:

Türk dünyası bizimle aynı kanı taşıyor. İsteğimiz seslerini yükseltsinler, güçlerini birleştirip Lübnan’daki işgali durdursunlar. Biz atalarımızdan toprağımızdan hiçbir zaman vazgeçmemeyi, sadık olmayı, gerekirse savaşmayı öğrendik. Güneyimizi bombalamalarını ve daha fazla masum canın ölmesini istemiyoruz. Eğer bombalamalar bize ulaşırsa biz Türkmenleri unutmasınlar, bizden vazgeçmesinler.