Çubarov: 2025'te iki ülke daha Kırım Tatar Sürgünü'nü soykırım olarak tanıyabilir

Dünya Kırım Tatar Kongresi (DQTK) ve Kırım Tatar Milli Meclisi (KTMM) Başkanı Refat Çubarov, 27 Aralık 2024 tarihinde 2024 yılının değerlendirmesini yaptığı bir basın toplantısı düzenledi. Önemli konu başlıklarına değinen Refat Çubarov, gelecek sene iki ülkenin daha 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü'nü soykırım olarak tanıyabileceğini bildirdi.

Refat Çubarov, “Diğer devletlerle birlikte çalışıyoruz ve 2025 yılında 2 ülkenin daha Kırım Tatar Sürgünü'nü soykırım olarak tanımasını umuyoruz.” şeklinde konuştu.

Bu tür kararların Kırım Tatar halkının yanı sıra Ukrayna'nın uluslararası düzeyde desteğinin güçlendirilmesine yardımcı olduğunu vurgulayan KTMM Başkanı şu açıklamada bulundu:

Bu konuda aslında bir sayı peşinde değiliz. Bir ülkenin parlamentosu ilgili kararı aldığında bu ülkenin toplumu da Kırım, Kırım Tatarları ve Ukrayna konusuna karşı daha bilinçli hale geliyor. Bizim için çok önemli. Bu yüzden bu kararların daha bilinçli şekilde alınması bizim için önceliktir.

YEDİ DEVLET KIRIM TATAR SÜRGÜNÜ'NÜ SOYKIRIM OLARAK TANIDI

Çekya Parlamentosunun üst kanadı olan Senato, 18 Aralık 2024 tarihli genel kurulunda, 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü'nü soykırım olarak tanıyan kararı kabul etti. Böylece Çekya, 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü'nü soykırım olarak tanıyan 7. ülke oldu. Kırım Tatar Sürgünü’nün 2015 yılında Ukrayna Parlamentosu tarafından soykırım olarak kabul edilmesi sonrasında; 2019 yılında Letonya ve Litvanya parlamentoları, 2022’de ise Kanada Parlamentosunun alt kanadı olan Avam Kamarası, 2024'ün temmuz ayında Polonya Parlamentosunun alt kanadı olan Sejm ve 2024'ün ekim ayında Estonya Parlamentosu (Riigikogu), 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü'nü soykırım olarak tanımıştı.

18 MAYIS 1944 KIRIM TATAR SÜRGÜNÜ VE SOYKIRIMI

Sovyet hükûmeti, Stalin’in emriyle 18 Mayıs 1944’te Kırım’daki tüm Kırım Tatarlarını sürgün etti. Sürgün sırasında Kırım Tatar erkeklerin büyük bir çoğunluğu Kızılordu’da Alman Nazi ordusuna karşı savaşıyordu. Çoğunlukla kadınlar, çocuklar, yaşlılar olmak üzere hayvan vagonlarına doldurulan Kırım Tatarları; Türkistan, Urallar ve Sibirya’ya sürgün edildi. Kırım’dan sürgün edilen 420 bini aşkın Kırım Tatarının yüzde 46’sı sürgün yolunda veya gittikleri yerlerde açlık, susuzluk ve hastalık gibi çeşitli sebeplerden dolayı hayatını kaybetti.

Sovyet yönetimi, Vatan Kırım’ın demografik yapısını değiştirmeyi amaçladı ancak Kırım Tatarları, bağrından koparıldıkları o aziz vatanı, Kırım’ı hiçbir zaman unutmadı. Sürgün yıllarında, sürgün edildikleri yerlerde vatana dönmek için çaba gösterdi. Nihayet, yıl 1989’u gösterdiğinde Kırım Tatarları, yavaş yavaş ata topraklarına dönmeye başladı. O tarihten itibaren Kırım Tatarları yaşadıkları yokluklara rağmen vatanda kalma mücadelesini sürdürdü.

Kırım Tatarları, 1989’un sonuna kadar sürgün yerlerinde zorla tutuluyordu. Anavatan Kırım’a geri dönme teşebbüsleri, hapisle ve yeni sürgünle cezalandırılıyordu. Sovyetler Birliği’nin dağılmasıyla birlikte Kırım Tatarları vatana dönmeye başladı. Ancak yaklaşık 150 bin Kırım Tatarı maddi yetersizlik ve yasal engeller nedeniyle Türkistan’da kaldı.

2015 yılında Ukrayna Parlamentosu, Kırım Tatar Sürgünü’nü soykırım olarak kabul etti ve 18 Mayıs tarihini “Kırım Tatar Soykırım Kurbanlarını Anma Günü” olarak ilan etti.