Kırımoğlu: Kırım Tatar Sürgünü’nü soykırım olarak tanıyan ülkelerin sayısı artacak

Polonya Parlamentosunun alt kanadı (Sejm), bugün yapılan genel kurulunda, 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü'nü soykırım olarak tanıyan kararı kabul etti. Karar, 16 milletvekilinin "hayır" oyuna karşı, 414 milletvekilinin "evet" oyuyla kabul edildi.

Sejmin aldığı kararı Kırım Haber Ajansına (QHA) değerlendiren Kırım Tatar halkının millî lideri ve Ukrayna Milletvekili Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu, Polonya Parlamentosunda kararın görüşülmesi esnasında, Polonya Parlamentosu Dışişleri Komitesi Başkanı Paweł Kowal başta olmak üzere kürsüye çıkan Polonyalı milletvekillerinin konuşmalarında, Kırım Tatarlarına destek veren güçlü mesajlar verdiğini kaydetti..

İlgili kararın kabul edilmesinin Kırım Tatar halkı için büyük önem taşıdığını belirten Kırımoğlu, “Ukrayna bağımsızlık kazandığı ilk günlerden beri ilk başta Ukrayna’da Kırım Tatar Sürgünü’nün soykırım olarak tanınması için çalışmalar yürütüyorduk. Uzun süre bir sonuç elde edememiştik. Ancak 2015’te Haysiyet Devrimi'nden sonra Ukrayna ilgili kararı kabul etti. Ardından Letonya ve Litvanya, geçen sene ise Kanada benzer kararları kabul etti. Yavaş yavaş Kırım Tatar Sürgünü’nü soykırım olarak tanıyan ülkelerin sayısı artacak.” dedi.

Öte yandan Kırımoğlu, 1944 Kırım Tatar Sürgünü’nün soykırım olarak tanınması için Çekya ile müzakerelerin yürütüldüğünü ifade etti.

SÜRGÜNÜ SOYKIRIM OLARAK TANIYAN BEŞİNCİ DEVLET

Polonya 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü'nü soykırım olarak tanıyan 5. ülke oldu. Kırım Tatar Sürgünü’nün 2015 yılında Ukrayna Parlamentosu tarafından soykırım olarak kabul edilmesi sonrasında; 2019 yılında Letonya ve Litvanya parlamentoları, 2022’de ise Kanada Parlamentosunun alt kanadı olan Avam Kamarası, 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü'nü soykırım olarak tanımıştı.

18 MAYIS 1944 KIRIM TATAR SÜRGÜNÜ VE SOYKIRIMI

Sovyet hükûmeti, Stalin’in emriyle 18 Mayıs 1944’te Kırım’daki tüm Kırım Tatarlarını sürgün etti. Sürgün sırasında Kırım Tatar erkeklerin büyük bir çoğunluğu Kızılordu’da Alman Nazi ordusuna karşı savaşıyordu. Çoğunlukla kadınlar, çocuklar, yaşlılar olmak üzere hayvan vagonlarına doldurulan Kırım Tatarları; Türkistan, Urallar ve Sibirya’ya sürgün edildi. Kırım’dan sürgün edilen 420 bini aşkın Kırım Tatarının yüzde 46’sı sürgün yolunda veya gittikleri yerlerde açlık, susuzluk ve hastalık gibi çeşitli sebeplerden dolayı hayatını kaybetti.

Sovyet yönetimi, Vatan Kırım’ın demografik yapısını değiştirmeyi amaçladı ancak Kırım Tatarları, bağrından koparıldıkları o aziz vatanı, Kırım’ı hiçbir zaman unutmadı. Sürgün yıllarında, sürgün edildikleri yerlerde vatana dönmek için çaba gösterdi. Nihayet, yıl 1989’u gösterdiğinde Kırım Tatarları, yavaş yavaş ata topraklarına dönmeye başladı. O tarihten itibaren Kırım Tatarları yaşadıkları yokluklara rağmen vatanda kalma mücadelesini sürdürdü.

Kırım Tatarları, 1989’un sonuna kadar sürgün yerlerinde zorla tutuluyordu. Anavatan Kırım’a geri dönme teşebbüsleri, hapisle ve yeni sürgünle cezalandırılıyordu. Sovyetler Birliği’nin dağılmasıyla birlikte Kırım Tatarları vatana dönmeye başladı. Ancak yaklaşık 150 bin Kırım Tatarı maddi yetersizlik ve yasal engeller nedeniyle Türkistan’da kaldı.

2015 yılında Ukrayna Parlamentosu, Kırım Tatar Sürgünü’nü soykırım olarak kabul etti ve 18 Mayıs tarihini “Kırım Tatar Soykırım Kurbanlarını Anma Günü” olarak ilan etti.