Soğuk Savaş'tan bu yana Rusya, üçüncü dünya ülkelerinde nüfuz için mücadele ediyor ve mümkün olan her şekilde onların sempatisini kazanmaya çalışıyor. Küresel Güney'deki ülkelerin büyük çoğunluğu, Avrupa ülkelerinin geçmiş kolonileri olduğundan, Kremlin'in mevcut dış politika stratejisinin anahtarı Batı karşıtı anlatılar üzerine şekilleniyor.

Küresel Güney'in ortalama vatandaşı Batı karşıtı duyguları paylaşmayabilir ancak Batı'yı tarihsel hafızasının prizmasından algılıyor. Cezayirliler bugüne kadar Fransa'nın savaş suçlarını, Güney Amerika sakinleri İspanyol sömürgeleştirmesini ve yerli halkların toplu kıyımını hatırlıyor, Afrikalılar Avrupalı sömürgeciler tarafından yapılan köleliği ve insan kaçakçılığını unutmuyor.

Bu, Batı karşıtı anlatılarına verimli bir zemin bulan Rusya tarafından ustaca kullanılıyor. Kafkaslar ve Türkistan hariç Afrika`da, Latin Amerika`da ve diğer Küresel Güney'de kolonileşme deneyimi olmayan Moskova, “Kolektif Batı”ya karşı çıkarak onların gözüne girmeye çalışıyor.

Rusya aynı zamanda artan silah satışları, güvenlik anlaşmaları ve çeşitli ülkelere yönelik askerî eğitim programları yoluyla da nüfuzunu artırıyor. Örneğin, 2018-2022 döneminde Rus silahlarının en büyük alıcıları yüzde 31 ile Hindistan, yüzde 23 ile Çin ve yüzde 9,3 ile Mısır oldu.

Moskova, genellikle demokratik kurumların, bağımsız medyanın veya sivil toplum kuruluşlarının bulunmadığı Küresel Güney ülkelerindeki totaliter rejimleri destekliyor.

Batılı ülkeler Afrika ülkelerindeki askeri darbeleri, özgürlük ve insan hakları ihlallerini (örneğin İran'da) kınıyorsa, Rusya tam tersine onlara siyasi, diplomatik ve askerî destek sağlıyor. Ukrayna`ya yönelik olarak topyekûn saldırı ve işgal girişimi başladıktan sonra Küresel Güney ülkeleri olan Çin, İran ve Kuzey Kore, Kremlin’in en büyük müttefikleri oldu.

Stratejik ve Uluslararası Çalışmalar Merkezi (CSIS) Avrupa, Rusya ve Avrasya Programı Uzmanı Hannah Notte belirtiyor ki, Küresel Güney ülkeleri Kremlin'in Ukrayna'ya karşı savaş anlatılarının ana hedef kitlesi haline geldi. Notte, Rusya Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü Mariya Zakharova’nın Rusya-Afrika zirvesinde söylediği, “Rus askerleri Ukrayna topraklarında Afrika için de savaşıyor.” söylemini gündeme taşıdı. Notte, “Belli ki, Kremlin'in bu savaşı Rusya Federasyonu açısından sözde ‘savunma amaçlı, önleyici ve varoluşsal’ bir savaş gibi sunuyor.” ifadelerini kullandı.

Tüm bunlarla birlikte Moskova, Batılı ülkelerle karşılaştırıldığında, Küresel Güney'in ağırlıklı olarak yoksul, az gelişmiş ülkelerine ekonomik yardım sunamıyor. Rusya'nın kendisi de düşük gelirli ve yaşam standartlarına sahip bir ülke konumunda. Bu doğrultuda Rusya günümüzde, Soğuk Savaş sırasında Üçüncü Dünya ülkelerine milyonlarca kredi veren Sovyetler Birliği modelini dahi tekrarlayamaz.

Rusya, Küresel Güney'de temsil edilen Müslüman dünyası ile ilişkilerinde ise, Afganistan'da 10 yıldır devam eden savaş ve Çeçenistan'a karşı yürütülen savaş nedeniyle olumsuz bir imaja sahip.

Dijital teknolojilerin modern dünyasında, herkesin herhangi bir bilgiye erişebildiği bir ortamda, Rusya'nın Ukrayna'ya yönelik saldırganlığını haklı çıkarmaya yönelik propagandası da sorgulanabilir. Zira, Ukrayna'nın Rusya Federasyonu'na karşı direnişi, Küresel Güney halklarının sömürgecilere karşı verdiği kurtuluş mücadelesini hatırlatıyor ve onunla paralellikler kuruyor.

Çok kutuplu bir dünya, egemen ülkelerin uluslararası düzeydeki eşitliği tezini kullanan Moskova, aslında bunun için çabalamıyor. Bunun çarpıcı bir örneği, 2008'de egemen Gürcistan'ın ve 2014 ve 2022'de Ukrayna'nın işgalidir.

Rusya, aslında Batılı ülkelerin zayıflatılması ve Rus devletinin saldırgan ve sömürgeci politikasının devamı olan “Rus dünyası” adı verilen hegemonyanın kurulması hedefini izliyor.