#Sarkıt

Paylaşılan yemekle beraber kutun da geçtiğine inanılan bir Kazak geleneği: Sarkıt

Sarkıt geleneği; Kazakistan kültüründe birlik ve beraberliğin yemek yoluyla paylaşılmasını yansıtıyor. Cömertliği, misafirperverliği ve paylaşma sevincini yaşatan bir gelenek olarak aktarılmaya devam ediyor. Geleneğe göre; düğün, cenaze ve aile toplantıları gibi kültürel etkinliklerde; ikram edilen yiyecekler, gelen misafirlere veriliyor ve misafirler yemekleri evlerine götürüyor.  Bununla beraber Sarkıt geleneği Kazakistan’da hâlâ yaşatılıyor. Kazak Türkleri, düğün ve cenaze gibi toplumun bir araya geldiği günlerden yiyecekler alıyor ve onları evlerine götürüyor. Aynı zamanda misafir için yapılan ikramların, evden ayrılırken misafirlere verilmesi de sarkıt adını alıyor. Böylece hiçbir misafir evden aç ayrılmıyor; yemek paylaştıkça bereketleniyor. Öyle ki misafirlerle yenilen yemekten sonra ev sahibi, gelen her misafire poşet veriyor ve masada bulunan her yemekten almasını istiyor.  DÜĞÜNLERDE SARKIT GELENEĞİ Kazak kültüründe düğün sonlarında, garsonlar düğüne gelen misafirlere ikramlardan dağıtıyor. Kazak kültüründe bu ikramlar et ürünlerinden oluşuyor; büyükbaş ve küçükbaş hayvanlar kesiliyor. Ayrıca gelen her misafir için ayrı tabaklar hazırlanıyor. Sıbaga tabakta, düğün veya ziyafet gününe katılamayan saygın ve yaşlı kimselere orta kemik, omurga, bel omurga ve kaburga, kuyruk yağı ikram edilirken; oşak tabakta toyda veya taziye evlerinde kesilen koyundan hazırlanan yemekler, gelen komşu, akraba ve tanıdıklara ikram ediliyor. "NE YERSEN OSUN SEN" Bu bakımdan Kazak Türklerinin yemeğe kutsiyet atfetmesi, sarkıt geleneğini daha da önemli bir hâle getiriyor ve sarkıt sunma geleneğinin ortak nimetler için bir umudu yansıttığına inanılıyor. Bu sebeple sarkıt aynı zamanda, kutlanan düğünün kutunun da paylaşılması olarak da görülüyor.  Aynı zamanda kutlamalara katılan misafirler; niteliklerinin gelecek nesillere ilham verebileceğini umarak batırıs (savaşçılar) veya akınıs (şairler) gibi önde gelen şahsiyetlerle ilişkili yiyecek porsiyonları alabiliyor.   Öte yandan cenazeye gelenler de bu inançla yemekleri evlerine götürmekten kaçınıyor. Çünkü yas tutan ailenin yasının evlerine gireceklerine inanıyorlar.