Gebze’de 18 Mayıs Kırım Tatar Sürgünü ve Soykırımı'nda hayatını kaybedenler anıldı
Kırım Türkleri Kültür ve Yardımlaşma Derneği Gebze Şubesi, 17 Mayıs 2024 tarihinde Gebze'deki Osman Yılmaz Mahallesi İsmail Bey Gaspıralı Anıt Parkı'nda 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü ve Soykırımı kurbanları için anma töreni tertip etti.
Törene Gebze Belediye Başkanı Zinnur Büyükgöz, Kırım Türkleri Kültür ve Yardımlaşma Derneği Gebze Şubesi Başkanı Nermin Ekim, yönetim kurulu ve dernek üyelerininin yanı sıra Kırım Tatar diasporasından çok sayıda vatandaş katıldı.
Tören saygı duruşunun ardından İstiklal Marşı ve Ant Etkenmen'in okunmasıyla başladı. Programda sürgüne ilişkin konuşmalar yapıldı.
18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü ve Soykırımı’nda hayatını kaybeden Kırım Tatarları için dualar okundu.
18 MAYIS 1944 KIRIM TATAR SÜRGÜNÜ VE SOYKIRIMINA AİT RESİMLERİN OLDUĞU SERGİ DÜZENLENDİ
Kırım Türkleri Kültür ve Yardımlaşma Derneği Gebze Şubesi, 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü ve Soykırımı’nı anma programında parkta bir sergi açtı. Sergide 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü ve Soykırımını anlatan resimler yer aldı.
18 MAYIS 1944 KIRIM TATAR SÜRGÜNÜ VE SOYKIRIMI
Sovyet hükûmeti, Stalin’in emriyle 18 Mayıs 1944’te Kırım’daki tüm Kırım Tatarlarını sürgün etti. Sürgün sırasında Kırım Tatar erkeklerin büyük bir çoğunluğu Kızılordu’da Alman Nazi ordusuna karşı savaşıyordu. Çoğunlukla kadınlar, çocuklar, yaşlılar olmak üzere hayvan vagonlarına doldurulan Kırım Tatarları; Türkistan, Urallar ve Sibirya’ya sürgün edildi. Kırım’dan sürgün edilen 420 bini aşkın Kırım Tatarının yüzde 46’sı sürgün yolunda veya gittikleri yerlerde açlık, susuzluk ve hastalık gibi çeşitli sebeplerden dolayı hayatını kaybetti.
Sovyet yönetimi, sürgünden sonra Kırım’da, Kırım Tatarlarının varlığına işaret eden her şeyi ortadan kaldırmaya başladı. Adeta bir kültürel soykırım dalgası başladı. Köy, kasaba, ilçe ve şehirler başta olmak üzere Yarımada'daki binden fazla yerleşim yerinin Kırım Tatarca olan adları değiştirildi.
Sovyet yönetimi, Vatan Kırım’ın demografik yapısını değiştirmeyi amaçladı. Ancak Kırım Tatarları, bağrından koparıldıkları o aziz Vatanı, Kırım’ı hiçbir zaman unutmadı. Sürgünlük yollarında, sürgün edildikleri yerlerde vatana dönmek için çaba gösterdi. Nihayet, yıl 1989’u gösterdiğinde Kırım Tatarları, yavaş yavaş ata topraklarına dönmeye başladı. O tarihten itibaren Kırım Tatarları yaşadıkları yokluklara rağmen vatanda kalma mücadelesini sürdürdü.
Kırım Tatarları, 1989’un sonuna kadar sürgün yerlerinde zorla tutuluyordu. Anavatan Kırım’a geri dönme teşebbüsleri, hapisle ve yeni sürgünle cezalandırılıyordu. Sovyetler Birliği’nin dağılmasıyla birlikte Kırım Tatarları vatana dönmeye başladı. Ancak yaklaşık 150 bin Kırım Tatarı maddi yetersizlik ve yasal engeller nedeniyle Türkistan'da kaldı.
2015 yılında Ukrayna Parlamentosu, Kırım Tatar Sürgünü’nü soykırım olarak kabul etti ve 18 Mayıs tarihini “Kırım Tatar Soykırım Kurbanlarını Anma Günü” olarak ilan etti.
2019 yılında Letonya ve Litvanya meclisleri, 2022’de ise Kanada parlamentosunun alt kanadı olan avam kamarası 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü'nü soykırım olarak tanıdı.
