Nariman Celal, Büyük Çerkes Sürgünü şehitlerini andı
Kırım'ın işgaline karşı göğüs gererek yarımadaya Rus askeri gönderilmesini engellemeye çalışan Müslüman Çerkesler hedef haline gelmiş, 21 Mayıs 1864'te vatan topraklarından zorla sürgüne gönderilmişti.
"HATIRLIYORUZ..."
Ukrayna'nın Ankara Büyükelçisi olarak atanan Kırım Tatar Millî Meclisi (KTMM) Başkan Yardımcısı Nariman Celal, Büyük Çerkes Sürgünü'nün 161. yılında anma mesajı paylaştı. Celal mesajında şu ifadelere yer verdi:
Bugün, Kafkasya tarihinin en trajik sayfalarından birini anıyoruz. 21 Mayıs 1864’te Kızılçayır (Krasnaya Polyana) bölgesinde düzenlenen Rus askeri geçit töreni, Kafkas Savaşı’nın sona erdiğinin ilanıydı. Aslında bu, Çerkes halkına yönelik sistematik yok etme ve sürgün politikasının tamamlandığı anlamına geliyordu. Çarlık Rusyası, uzun yıllar süren sömürgeci savaş sırasında yüz binlerce Çerkes’i katletti; nüfusun yüzde 90’ından fazlası zorla topraklarından sürüldü. İnsanlar dağlarda, sürgün yollarında, Osmanlı limanlarında ve sürgün yurtlarında hayatını kaybetti. Bu, kasıtlı bir etnik temizlikti, bir soykırımdı. 9 Ocak 2025 tarihinde Ukrayna Parlamentosu (Verkhovna Rada), bu eylemleri resmen Çerkes Soykırımı olarak tanıdı. Bu kararla Ukrayna, kurbanların torunlarıyla dayanışma gösterdi ve adalet ile tarihî gerçekleri savundu. Kendisini de aynı imparatorluğun -Rusya’nın- saldırganlığına ve soykırımcı politikalarına karşı savunan Ukrayna için bu sadece tarihî bir duruş değil, aynı zamanda ahlaki bir sorumluluktur. Hatırlıyoruz. Dayanışma içindeyiz. Gerçek için mücadele edeceğiz.
21 MAYIS BÜYÜK KAFKASYA SÜRGÜNÜ
Çerkeslerin, Çarlık Rusyası’nın ana hedeflerinden biri haline gelmesi özellikle 1853-1856 yılları arasında gerçekleşen Kırım Savaşı ile birlikte oldu. Kırım Savaşı’nda Kafkasya’da bulunan Şeyh Şamil taraftarları ile birlikte Müslüman Çerkesler, Rusya’nın bölgeye kuvvet ayırmasına ve Kırım’daki cephelere destek göndermeyi engellemesine neden oldu. Rusya bu gelişmeden sonra Karadeniz kıyısında bulunan Müslüman topluluklarını yok etmeye yönelik emperyalist politikalarını hızlandırdı.
Bu Müslüman toplulukları içerisinde Kırım Tatarları, Çerkes Adigeler, Abhazlar ve Nogaylar bulunuyordu. 1860’lı yıllara gelindiğinde Rusya’nın kontrol altına alamadığı tek alan, Çerkes halklarının bulunduğu bölgeyi kapsıyordu. Rusya bu tarihten itibaren Çerkesleri sürgün ederek, Karadeniz kıyılarından çıkarma planlarını devreye soktu.
21 MAYIS BÜYÜK KAFKASYA SÜRGÜNÜ
Çerkeslerin, Çarlık Rusyası’nın ana hedeflerinden biri haline gelmesi özellikle 1853-1856 yılları arasında gerçekleşen Kırım Savaşı ile birlikte oldu. Kırım Savaşı’nda Kafkasya’da bulunan Şeyh Şamil taraftarları ile birlikte Müslüman Çerkesler, Rusya’nın bölgeye kuvvet ayırmasına ve Kırım’daki cephelere destek göndermeyi engellemesine neden oldu. Rusya bu gelişmeden sonra Karadeniz kıyısında bulunan Müslüman topluluklarını yok etmeye yönelik emperyalist politikalarını hızlandırdı.
Bu Müslüman toplulukları içerisinde Kırım Tatarları, Çerkes Adigeler, Abhazlar ve Nogaylar bulunuyordu. 1860’lı yıllara gelindiğinde Rusya’nın kontrol altına alamadığı tek alan, Çerkes halklarının bulunduğu bölgeyi kapsıyordu. Rusya bu tarihten itibaren Çerkesleri sürgün ederek, Karadeniz kıyılarından çıkarma planlarını devreye soktu.
1 MİLYON ÇERKES SÜRGÜN EDİLDİ
24 Mart 1864’te Ruslar Soçi’yi alarak Ubıh direnişine de son verdiler. Buradan sonra daha güneydeki Abhaz topluluklarının yerleşimlerine saldırarak buradaki halkların direnişi de kanlı bir şekilde bastırıldı. Birçok Çerkes halkı, Hristiyanlığa geçmeyi kabul etmeyenler dışında sürgüne tabi tutuldu. Geride kalan Çerkes halklarının sayıları ise keskin bir şekilde azaldı.
Çerkes Sürgününde Rus kaynaklarına göre 1863-64 yılları arasında Osmanlı topraklarına 418 bin kişi göç ettirilmiştir. 1858-65 yılları arasında göç edenlerin toplam sayısı da 493 bindir. Bunlar arasında 30 bin Türk soylu Nogay olduğu da bilinmektedir. İngiliz savaş tarihçisi W.E.D.Allen’e göre, o zamanki Osmanlı topraklarına yerleştirilmiş olan Çerkeslerin (Adıge) sayısı 600 binden fazladır. Amerikalı Justin McCarthy, sürülen Çerkes ve diğer Kafkas topluluklarının sayısının 1.200.000 dolayında olabileceğini, bunun ancak 800 bin kadarının hayatta kalabildiğini belirtiyor. Sağ kalan nüfusun 600 bini 1856-64 arasında, 200 bini de 1864 sonrasında göç etmiştir.
500 BİN ÇERKES RUSLAR TARAFINDAN KATLEDİLDİ
Sürgüne katılan nüfusun en az dörtte birinin yolculuk, kamp yaşamı ve yeni yerleşim yeri sırasında öldüğü kabul edilmektedir. Rusların doğrudan öldürdüğü Adige sayısı ise 500 binden fazla olarak tahmin edilmektedir. Çerkesya’yı boşaltma işi 1864 yılı Haziran ayı ortalarında tamamlanmış, kuzeyde Kuban Irmağı ağzından güneyde Bzıb (Psıbe) Irmağı ağzına (şimdi Abhazya’da) değin uzanan Karadeniz kıyılarında tek bir Çerkes bile bırakılmamıştı. Orta Kuban ve Orta Laba ırmakları solundaki bataklık ovalara yerleştirilenlerle birlikte, bu yerlerde toplanmış olarak, geride sadece 80 bin kadar bir Adige nüfusu kalmıştır. Bu 80 bin sayısı Adige tarihçisi Samir Hatko’ya göre ertesi yıl, 1865’de 51 bine düşmüştü.
RUSLAR YIĞINLAR HÂLİNDE GEMİLERE DOLDURDU
Rus politikası, Çerkes nüfusu bir an önce Rusya sınırları dışına göndermek ve onlardan ebedi kurtulmak biçiminde uygulanmıştır. Karadeniz kıyısına yığılan sivil nüfus, nine ve dedelerce de doğrulandığı gibi, Rus askerlerinin süngü ve dipçik darbeleriyle de zorlanarak, bazı durumlarda oturmaya bile yer kalmayacak biçimde ve yığınlar halinde gemilere doldurulmuştur. Bu yüzden zayiat da büyük olmuştur. Osmanlı yönetimi ile koordineli olarak, Batum, Trabzon, Giresun, Ordu, Samsun, Sinop, Kefken, Burgaz, Varna ve Köstence’de göçmen kampları kurulmuştur. Ancak bu kamplar salgın hastalıklar nedeniyle bir ölüm kampına dönüşmüştür ve kampların etrafı toplu Çerkes mezarlıkları haline gelmiştir.
