10 Mayıs 2016 tarihinde New York’ta BM Yerli Halklar Daimi Forumu’nun 15. oturumu “Yerli Halklar: çatışma, barış ve çözümler” adı altında çalışmasına başladı.
Ukrayna Enformasyon Politika 1. Bakan Yardımcısı Emine Ceppar, Kırım Tatarlarının "Kırım'ın yerli halkı" statüsünün Kırım’ın Ukrayna’ya geri dönüşü garantisi olduğu fikrini paylaştı.
Ukrayna Enformasyon Politika 1. Bakan Yardımcısı Emine Ceppar yaptığı açıklamada, “Uluslararası hukuka ve Birleşmiş Milletler Yerli Halklar Bildirgesine göre Kırım Tatarlarının kendi kaderini tayin etme hakları vardır. İşgalci hükümet için ise bu kabul edilemez. İşgalci yönetim tarafından yerli halka karşı tüm seviyelerde yok etme politikası uygulanıyor, dilden başlayarak fiziksel şeddete kadar. Ancak tüm dünya platformlarında Kırım Tatarlarının eşit muamele gördüğü ve haklarının korunduğu anlatılıyor. Yerli Halklar Daimi Forumu da istisna değil. Rusya’dan gelen ve sözde bağımsız uzmanlar Kırım işgalini haklı çıkarmak için çalışıyorlar. Kime ait olursa olsun yine de rejim kontrolünün altında olan Rus medyasını çok hatırlatıyorlar” diye paylaştı
Ukrayna Enformasyon Politika 1. Bakan Yardımcısı ayrıca yerli halkın kendi kaderini tayin etme hakkının yerine getirilmesi durumunda, Kırım işgalden kurtulduğu zaman yerli halkın Kırım’da Ukrayna’nın korunmasının garantisi olacağını ifade etti.
Birleşmiş Milletler Yerli Halklar Daimi Forumu, New York’ta bulunan BM Merkez ofisinde 9-11 Mayıs tarihleri arasında gerçekleştiriliyor. Kırım Tatarları BM Yerli Halklar Daimi Forumu’nda Kırım Tatar Milli Meclisi tarafından temsil ediliyor. Heyette, Kırım Tatar Milli Meclisi üyesi Eskender Bariyev, Ukrayna Enformasyon Politika Bakan Yardımcısı Emine Ceppar, Kırım Tatar Milli Meclisi ABD Temsilcileri Ayla Bakkalı ve Aslan Ömer Kırımlı yer alıyor.Birleşmiş Milletler Yerli Halklar Daimi Forumu, Birleşmiş Milletler Ekonomik ve Sosyal Konseyi’nin 2000/22 sayılı kararıyla 28 Temmuz 2000 tarihinde oluşturuldu.
İlgili karara göre BM Yerli Halklar Daimi Forumu’na Ekonomik ve Sosyal Konseyi’ne üye ülkelerin köklü halklarının ekonomik ve sosyal gelişimi, kültür, doğal çevre, eğitim, sağlık ve insan hakları alanındaki sorunlarını ele alma yetkisi verildi.